查詞語
◎ 禍胎 huòtāi
[bane;breeder of future trouble] 致禍的根源
閑居少禍胎
禍根、禍端
1.the root of the trouble; the cause of the disaster
猶禍根。語出 漢 枚乘 《上書諫吳王》:“福生有基,禍生有胎,納其基,絶其胎,禍何自來?”《晉書·文苑傳·曹毗》:“名為實(shí)賓,福萌禍胎?!?唐 羅隱 《錢》詩:“志士不敢道,貯之成禍胎?!?柳亞子 《杜斌丞先烈挽詩》之二:“ 三秦 城闕氣佳哉,縱敵當(dāng)年是禍胎?!?/p>