查詞語(yǔ)
◎ 鼓風(fēng) gǔfēng
[blast;work a bellow] 加壓力通風(fēng)
1.{冶} airing; blast; blow in; air-blast; air-blasting; blast air; blasting; furnace blast
扇風(fēng)。 唐 李德裕 《黃冶賦》:“圓方為鑪,造化為冶,鼓風(fēng)為槖,熾陽(yáng)為火?!?五代 王仁裕 《開(kāi)元天寶遺事·紅汗》:“貴妃每至夏月,常衣輕綃,使侍兒交扇鼓風(fēng),猶不解其熱。”